De uitreiking van de oelewapper 2009 was weer een hele happening. De organisatie wist de spanning behoorlijk op te voeren doordat de elektronica niet helemaal wilde wat zij wilde. Maar uiteindelijk was het zover dat de uitreiking ging beginnen. Daar waar het andere jaren al snel duidelijk was wie het werd en er ook jaren waren dat we eigenlijk niet goed iemand konden vinden waren er dit jaar zelfs 3 genomineerde. De eerste genomineerde was vastgelegd op dvd. Het was Eric (weet je wel: dat stroommannetje van Irma). Er hadden zich het afgelopen jaar wat problemen voorgedaan bij huize Jos onder de categorie stom, stommer, stomst. Na het bekijken van het bewijsmateriaal is het mij tot op heden nog niet duidelijk of niet ook Jos zelf genomineerd had moeten worden (maar ja: hij zat in de organisatie, misschien volgend jaar met terug werkende kracht). Als tweede genomineerde kwam Peter Keijsers uit de bus. Met zijn wekelijkse column weet hij keer op keer de hele meterik op het verkeerde been of in rep en roer te zetten. Zo is er het wereldnieuws dat er getokkeld ging worden van de kerktoren: de gaten waren reeds geprepareerd. Ook het gaslek, wederom bij Jos, bracht een ware schokgolf door de Meterik. Het liep allemaal met een sisser af. Zelfs de echo informeerde en baalde er van dat ze het nieuws gemist hadden. Over de derde genomineerde oelewapper was de organisatie het snel eens, dit was Irma. De motivatie was helder: je moet een kluns zijn als je met een kluns als Eric getrouwd bent.
Het tromgeroffel werd ingezet en de envelop ging open: het was niet Eric, want die is geen lid. Het was niet Irma, want meelij is meer op zijn plaats. De oelewapper 2009 ging naar:
Peter Keijsers